In aanloop naar de wereldantitabaksdag (31 mei) heeft het UZ Leuven heel wat vragen bij de wazige positie van de e-sigaret.
Volgens cijfers van de Stichting tegen Kanker steeg het gebruik van de e-sigaret bij rokers in België van 0,2% in 2012 tot 2% in 2014. Maar waar en wanneer mag ze worden gebruikt? Er zijn nog geen definitieve antwoorden over het effect van de e-sigaret op lange termijn.
Prof. dr. Kristiaan Nackaerts: “De e-sigaret roken waar het rookverbod geldt, kan niet volgens de Belgische wetgeving. Dus verbiedt het UZ Leuven de e-sigaret omdat we sinds 2009 een rookvrij ziekenhuis zijn. Anderzijds: de e-sigaret die nicotine bevat, wordt erkend als geneesmiddel. Maar omdat nog geen enkele e-sigaret als geneesmiddel werd geregistreerd, kunnen we ze dus ook niet voorschrijven zoals we dat bijvoorbeeld doen met een nicotinepleister, een keelspray en een inhaler. Theoretisch zou de e-sigaret kunnen dienen als rookstopmiddel, maar er zijn hierover nog veel vragen en maar weinig definitieve antwoorden. De gezondheidsrisico’s van langdurig gebruik van de e-sigaret zijn onvoldoende gekend. Op onze rookstopconsultatie zien we wel al patiënten die begeleiding willen om te stoppen met ‘vaping’ of ‘dampen’, het roken van hun e-sigaret.”
Met een eigen rookstopteam en een ambulante rookstopconsultatie blijft het ziekenhuis naar eigen zeggen een pionier in rookstopbegeleiding voor patiënten op alle afdelingen. Het UZ Leuven werkt ook mee aan allerlei initiatieven om stoppen met roken aan te moedigen en te ondersteunen, zowel bij medewerkers als patiënten. Naast de externe campagnes worden er voor de eigen medewerkers trainingen georganiseerd om rokers te begeleiden tijdens hun stoppoging.
De Specialist (DS 15-3) publiceerde in februari nog een stand van zaken over de e-sigaret, met een gezamenlijk standpunt van de AACR/ASCO, samengevat in 13 reflectiepunten. Dat kwam erop neer dat het voorzorgsbeginsel moet worden gehanteerd. Bij gebrek aan voldoende wetenschappelijke gegevens moet men ervoor zorgen dat de potentiële schadelijke effecten zoveel mogelijk worden beperkt.
